Finn – 10 jaar oud – heeft me zojuist gevraagd wanneer er voor het laatst een Nederlander in de ruimte was. Nu zit Finn met zijn tablet boven zijn hoofd sterren te bekijken, hij kan – ondanks dat het dag is – zien waar de sterren zouden staan als het nu donker zou zijn.
‘Okay Google Glass, in welk jaar keerde André Kuijpers terug op aarde?’ Rechtsboven in mijn gezichtsveld zie ik dat André Kuijpers in op 1 juli 2012 om 10.14 Nederlandse tijd terugkeerde op aarde. Daarnaast zie ik dat hij zich nu – 3 november 2023 – in Moskou bevindt om een lezing te geven aan ruimtetoeristen. ‘Meer dan 10 jaar geleden Finn, in 2012. Misschien kun je André Kuijpers een tweet sturen met een paar vragen over zijn ruimtereis?’ Hij pakt zijn tablet en loopt tussen de andere kinderen door naar een flexplek om daar contact met André te zoeken.
Mila en Quinn zijn samen bezig om een weblog op te zetten. Ze vinden de Romeinse tijd ontzettend interessant en hebben zo een afspraak op Skype. Ze gaan praten met een archeoloog uit Groningen die veel onderzoek in Rome gedaan heeft. Met behulp van de kinderen uit de oudste groepen zijn ze bezig vragen op te stellen.
Op één van de andere flexplekken in het gebouw staat een groepje kinderen rondom de grote tablet-tafel. Ze zijn bezig met de taken voor deze week en oefenen het voltooid deelwoord. Ik hoor dat Lise een aparte opdracht krijgt van de tablet-tafel, ze heeft nog moeite met verleden tijd en gaat deze vorm van werkwoordspelling oefenen via de taalapp.
In mijn ooghoek verschijnt een melding: ‘Lynn heeft: Kerndoel 11 – Spelling behaald’. Ah dat is fijn, ze had er heel veel moeite mee maar door thuis en op school met dezelfde software op niveau te oefenen heeft ook Lynn de werkwoordspelling nu onder de knie.
Ondertussen zitten er in de CreativeSpace een paar kinderen een instructiefilmpje te kijken over het maken van speelfilm. Dat instructiefilmpje is vorig jaar gemaakt door de kinderen die inmiddels van school af zijn. Ik hoor mezelf ‘Okay Google Glass, make picture’ zeggen, ik wrijf over de zijkant van mijn bril, tik twee keer op het montuur en de foto wordt gedeeld met de ouders via een classroom app. De eerste reacties van ouders komen meteen binnen.
Ik kijk even snel in diezelfde classroom app en ik zie dat al 80% van de ouders zichzelf ingepland heeft voor de oudergesprekken. Top! Dat scheelt mij en mijn collega’s toch al vlug een uur onmogelijke planningen maken.
‘Meneer, tot morgen!’ roept Max. Het is pas half twee maar Max was de hele week al om half acht op school dus hij heeft zijn uren voor deze week gemaakt. ‘Wacht heel even Max, ik wil je doelstellingen voor deze week nog even met je bespreken, pak je tablet nog even’. We nemen samen door aan welke doelen hij deze week gewerkt heeft en hoe dat gegaan is, daarna stellen we nieuwe doelen voor volgende week op. Het leerlingvolgsysteem geeft aan dat Max moeite heeft met het vermenigvuldigen van meercijferige getallen. Dat soort sommen oefenen is dan ook één van zijn doelen voor de komende week. ‘Max, vergeet je niet het filmpje over Anne Frank te bekijken? Daar gaan we het maandag over hebben. Het staat in de digitale leeromgeving en ik stuur jullie in het weekend nog een herinnering. Fijn weekend!’.
Het einde van de dag nadert en ik bespreek met alle kinderen individueel hun doelstellingen door. Na de klassikale leefstijlles van vanochtend hebben veel leerlingen aangegeven lekker in hun vel te zitten maar in de les graag beter willen samenwerken. Dat leerdoel zie ik dan ook op doelformulieren terugkomen dus daar gaan we volgende week met de hele groep aan werken. Tussen twee en vier uur druppelen de leerlingen langzaamaan het schoolgebouw uit. Ik zie in mijn leerlingvolgsysteem dat iedereen er deze week tijdens de gezamenlijke uren was, daarnaast zie ik dat ze allemaal hun verplicht aantal uren gehaald hebben.
Als laatste vandaag heb ik een gesprek met de ouders van Mats. Mats is lange tijd ziek geweest en ondanks verschillende Skype sessies en het vele oefenen via dezelfde software als op school heeft hij moeite om op school mee te komen. Hij heeft wat meer intensieve en persoonlijke begeleiding nodig en we bespreken hoe we dit op een goede manier invulling kunnen geven.
Ik drink nog wat met mijn collega’s en we bespreken de afgelopen week en het naderende weekend. Rond vijf uur pak ik mijn tas en zodra ik voorbij het scherm wat bij de ingang hangt wandel, zie ik dat ik automatisch op afwezig gezet wordt. Google Glass vertelt me dat de weg naar huis filevrij is en ik vraag Google Glass om thuis vast de verwarming aan te zetten.
Zo.
Weekend.
Toekomstmuziek? Zeker niet, veel van wat ik noem is al mogelijk en gebeurt het zelfs al.
Realiteit? Deels, ik ben Nostradamus niet dus ik kan geen toekomst voorspellen.
Enfin, ik zit hier ook maar een beetje te filosoferen…
Feit is wel dat alles wat ik hier beschrijf met techniek mogelijk is. Stel nou eens dat techniek mij als leerkracht zou helpen bij het afnemen en nakijken van toetsen, het inplannen van oudergesprekken, het inzichtelijk maken van welke leerling met welke materie moeite heeft, het geven van instructie, het aanbieden van lesmateriaal op niveau, het bijhouden van absentielijsten, het verstrekken van informatie, het activeren van voorkennis bij leerlingen en formuleren en evalueren van leerdoelen. Dan zou ik als leerkracht veel tijd over houden!
Tijd om kinderen te leren zelfbewust te worden, de wereld te begrijpen. Tijd om kinderen autonoom te laten zijn, en om ze de zingeving van leren te laten zien. Om ze beter te laten worden in hetgeen waar ze goed in zijn, ze meesterschap te laten ervaren (daar is Daniel Pink weer!). Tijd om met de leerlingen de wereld in te gaan en de wereld naar de leerlingen te halen. Tijd om te zorgen voor een goed welbevinden bij de leerlingen. Tijd om mezelf op de achtergrond bezig te houden met de doelen die de leerlingen bereiken. Tijd om leerlingen veel meer coöperatief te laten werken.
Lijkt mij een prima idee, wat vinden jullie?
‘Okay Google Glass, in welk jaar keerde André Kuijpers terug op aarde?’ Rechtsboven in mijn gezichtsveld zie ik dat André Kuijpers in op 1 juli 2012 om 10.14 Nederlandse tijd terugkeerde op aarde. Daarnaast zie ik dat hij zich nu – 3 november 2023 – in Moskou bevindt om een lezing te geven aan ruimtetoeristen. ‘Meer dan 10 jaar geleden Finn, in 2012. Misschien kun je André Kuijpers een tweet sturen met een paar vragen over zijn ruimtereis?’ Hij pakt zijn tablet en loopt tussen de andere kinderen door naar een flexplek om daar contact met André te zoeken.
Mila en Quinn zijn samen bezig om een weblog op te zetten. Ze vinden de Romeinse tijd ontzettend interessant en hebben zo een afspraak op Skype. Ze gaan praten met een archeoloog uit Groningen die veel onderzoek in Rome gedaan heeft. Met behulp van de kinderen uit de oudste groepen zijn ze bezig vragen op te stellen.
Op één van de andere flexplekken in het gebouw staat een groepje kinderen rondom de grote tablet-tafel. Ze zijn bezig met de taken voor deze week en oefenen het voltooid deelwoord. Ik hoor dat Lise een aparte opdracht krijgt van de tablet-tafel, ze heeft nog moeite met verleden tijd en gaat deze vorm van werkwoordspelling oefenen via de taalapp.
In mijn ooghoek verschijnt een melding: ‘Lynn heeft: Kerndoel 11 – Spelling behaald’. Ah dat is fijn, ze had er heel veel moeite mee maar door thuis en op school met dezelfde software op niveau te oefenen heeft ook Lynn de werkwoordspelling nu onder de knie.
Ondertussen zitten er in de CreativeSpace een paar kinderen een instructiefilmpje te kijken over het maken van speelfilm. Dat instructiefilmpje is vorig jaar gemaakt door de kinderen die inmiddels van school af zijn. Ik hoor mezelf ‘Okay Google Glass, make picture’ zeggen, ik wrijf over de zijkant van mijn bril, tik twee keer op het montuur en de foto wordt gedeeld met de ouders via een classroom app. De eerste reacties van ouders komen meteen binnen.
Ik kijk even snel in diezelfde classroom app en ik zie dat al 80% van de ouders zichzelf ingepland heeft voor de oudergesprekken. Top! Dat scheelt mij en mijn collega’s toch al vlug een uur onmogelijke planningen maken.
‘Meneer, tot morgen!’ roept Max. Het is pas half twee maar Max was de hele week al om half acht op school dus hij heeft zijn uren voor deze week gemaakt. ‘Wacht heel even Max, ik wil je doelstellingen voor deze week nog even met je bespreken, pak je tablet nog even’. We nemen samen door aan welke doelen hij deze week gewerkt heeft en hoe dat gegaan is, daarna stellen we nieuwe doelen voor volgende week op. Het leerlingvolgsysteem geeft aan dat Max moeite heeft met het vermenigvuldigen van meercijferige getallen. Dat soort sommen oefenen is dan ook één van zijn doelen voor de komende week. ‘Max, vergeet je niet het filmpje over Anne Frank te bekijken? Daar gaan we het maandag over hebben. Het staat in de digitale leeromgeving en ik stuur jullie in het weekend nog een herinnering. Fijn weekend!’.
Het einde van de dag nadert en ik bespreek met alle kinderen individueel hun doelstellingen door. Na de klassikale leefstijlles van vanochtend hebben veel leerlingen aangegeven lekker in hun vel te zitten maar in de les graag beter willen samenwerken. Dat leerdoel zie ik dan ook op doelformulieren terugkomen dus daar gaan we volgende week met de hele groep aan werken. Tussen twee en vier uur druppelen de leerlingen langzaamaan het schoolgebouw uit. Ik zie in mijn leerlingvolgsysteem dat iedereen er deze week tijdens de gezamenlijke uren was, daarnaast zie ik dat ze allemaal hun verplicht aantal uren gehaald hebben.
Als laatste vandaag heb ik een gesprek met de ouders van Mats. Mats is lange tijd ziek geweest en ondanks verschillende Skype sessies en het vele oefenen via dezelfde software als op school heeft hij moeite om op school mee te komen. Hij heeft wat meer intensieve en persoonlijke begeleiding nodig en we bespreken hoe we dit op een goede manier invulling kunnen geven.
Ik drink nog wat met mijn collega’s en we bespreken de afgelopen week en het naderende weekend. Rond vijf uur pak ik mijn tas en zodra ik voorbij het scherm wat bij de ingang hangt wandel, zie ik dat ik automatisch op afwezig gezet wordt. Google Glass vertelt me dat de weg naar huis filevrij is en ik vraag Google Glass om thuis vast de verwarming aan te zetten.
Zo.
Weekend.
Toekomstmuziek? Zeker niet, veel van wat ik noem is al mogelijk en gebeurt het zelfs al.
Realiteit? Deels, ik ben Nostradamus niet dus ik kan geen toekomst voorspellen.
Enfin, ik zit hier ook maar een beetje te filosoferen…
Feit is wel dat alles wat ik hier beschrijf met techniek mogelijk is. Stel nou eens dat techniek mij als leerkracht zou helpen bij het afnemen en nakijken van toetsen, het inplannen van oudergesprekken, het inzichtelijk maken van welke leerling met welke materie moeite heeft, het geven van instructie, het aanbieden van lesmateriaal op niveau, het bijhouden van absentielijsten, het verstrekken van informatie, het activeren van voorkennis bij leerlingen en formuleren en evalueren van leerdoelen. Dan zou ik als leerkracht veel tijd over houden!
Tijd om kinderen te leren zelfbewust te worden, de wereld te begrijpen. Tijd om kinderen autonoom te laten zijn, en om ze de zingeving van leren te laten zien. Om ze beter te laten worden in hetgeen waar ze goed in zijn, ze meesterschap te laten ervaren (daar is Daniel Pink weer!). Tijd om met de leerlingen de wereld in te gaan en de wereld naar de leerlingen te halen. Tijd om te zorgen voor een goed welbevinden bij de leerlingen. Tijd om mezelf op de achtergrond bezig te houden met de doelen die de leerlingen bereiken. Tijd om leerlingen veel meer coöperatief te laten werken.
Lijkt mij een prima idee, wat vinden jullie?